Żelka: W „Idolu” przekroczyłam swoje granice

- Jak wspominasz udział w programie „Idol”? Czy przed castingiem miałaś nadzieję, że zajdziesz tak daleko? 
- Przeżyłam cudowną przygodę, dostałam dobre lekcje, przekroczyłam swoje granice. Przed castingiem o tym nie myślałam. Natomiast w etapie teatr, po castingach, czułam, że mogę dojść daleko i wiedziałam, że muszę zajść jak najdalej, bo to moja szansa.

- W trakcie programu jurorzy na pewno dawali ci rady. Którą z nich najbardziej zapadła ci w pamięć i dlaczego? 
- Najcenniejsze były dla mnie wskazówki od Elżbiety Zapendowskiej. Nie będę wybierać jednej, bo wszystkie były nieocenione. Dobrze, że ich posłuchałam i do dziś jestem za nie bardzo wdzięczna.

- Wspomnienia którego z występów w „Idolu” najbardziej cię emocjonują? 
- Przełomowym i najlepszym dla mnie występem, jaki wspominam jest „Lipstick on the Glass”. Wojtek Łuszczykiewicz  nie mógł wybrać lepiej. W finalnie miałam okazję pokazać siebie, siłę charakteru, miłość do brzmień lat 80-tych, inną technikę śpiewania niż w poprzednich występach. Cała ja!

- Jakie emocje towarzyszyły ci po zakończeniu przygody z programem? 
- Czułam, że dopada mnie przede wszystkim ogromna niepewność, co dalej. Strach, że nie uda mi się tej gry rozegrać w taki sposób, żeby móc działać dalej. Oczywiście miałam motywację, w końcu kilka ostatnich miesięcy to był dla mnie ogromny progres. Nie czułam smutku dlatego, że odpadłam. Na dobrą sprawę wszystkie moje zamiary, jakie miałam odnośnie do programu, zostały zrealizowane.

- Twój pierwszy singiel „Za swoje” ukazał się jesienią zeszłego roku. Czy fani byli zaskoczeni rockową stylizacją i inspiracjami z lat 80-tych? 
- Myślę, że bardziej zaskoczeni byli samym faktem, że po tak długim czasie od zakończenia programu singiel w ogóle wyszedł. W trakcie „Idola” miałam wrażenie, że nikt we mnie nie wierzy, że widzowie mają mnie za inną osobę niż jestem. Nie dziwię się, bo po samych występach i krótkich wypowiedziach ciężko kogoś ocenić czy polubić. Sama stylistyka też pewnie jest małą niespodzianką. W programie prezentowałam zupełnie inny repertuar. Ale teraz jest moje „pięć minut” i chcę się pokazać z jak najlepszej strony.

- Kilka dni temu pojawiła się druga równie mocna propozycja od ciebie, czyli singiel „Kamień”. Współpracowałaś nad nim z Sir Michem i Juliuszem Kamilem. Jak wyglądał proces nagrywania nie tylko piosenki, lecz także klipu? 
- Słucham, czuję, interpretuję i śpiewam wtedy, kiedy przychodzą emocje czy impuls - to silniejsze ode mnie. Jeśli coś wymaga poprawy, to poprawiamy od razu i nie bierzemy się za to innego dnia. Póki co to się udaje. Jeśli chodzi o teledysk, to już cięższa sprawa. Poprzedni klip grało się świetnie i łatwo, było dużo ludzi, była zabawa, ale tutaj... Według piosenki mam inny obraz w głowie, jakieś swoje wspomnienia, a w rzeczywistości stoi koło mnie człowiek, którego nie znam, a mam go kochać (śmiech). Ciężko zagrać taką rolę. Zwłaszcza, że mąż stoi obok, udając, że go to nic nie rusza (śmiech). Finalnie wszystko się udało, a po czasie nawet rozkręciło. 

- Kiedy możemy spodziewać się krążka długogrającego? Czy planujesz jakieś koncerty w najbliższym czasie? 
- Jak śpiewa moja koleżanka Agnieszka Adamczewska - „Na wszystko przyjdzie czas”. Jeśli cokolwiek wyjdzie, zrobię wszystko, żeby było o tym głośno. Koncerty mi się marzą, chciałabym już doświadczać, jak smakuje trasa koncertowa, więc jeśli wszystko będzie dobrze, a musi być, to widzimy się już niebawem.

Rozmawiała Julia Borowczyk

Zobacz także:
Droga Mariusza Dyby do zwycięstwa w „Idolu”
W programie „Idol” wygrał Mariusz Dyba
Tak przebiegały metamorfozy uczestników „Idola”
Poznaliśmy skład wielkiego finału programu „Idol”